Η Electronic Arts συνεχίζει το έργο της με το νέο παιχνίδι της NEED FOR SPEED PRO STREET Το οποίο έχει Βαθμολογία: 7/10

Είδος: Arcade/Simulation
Κατασκευαστής: EA
Ελάχιστες Απαιτήσεις: Pentium 4 2GHz, 512MB RAM, κάρτα γραφικών με 128ΜΒ μνήμη (GeForce FX5950/Radeon 9500), 8,1GB χώρος στο σκληρό δίσκο.
Προτεινόμενη Σύνθεση: Pentium 4 3GHz, 1GB RAM, κάρτα γραφικών με 256ΜΒ μνήμη (GeForce 7600/Radeon X1650). Website: http://www.needforspeed.com Βαθμός Δυσκολίας: Μέσος

+: Εντυπωσιακά μοντέλα και textures, σωστή ατμόσφαιρα, ικανοποιητική ποικιλία αυτοκινήτων, εξελιγμένο tuning

-: Φτωχότερο gameplay από ότι στο παρελθόν, έντονες απαιτήσεις σε ισχύ, ούτε arcade ούτε simulation

Έχοντας ξεπεράσει την δεκαετία ευδόκιμης πορείας η περίφημη σειρά «Need For Speed» της ΕΑ απόκτησε πρόσφατα ένα ακόμη μέρος. Μόνο που δεν έχουμε να κάνουμε με μία ακόμη απλή συνέχεια αλλά ένα νέο τίτλο που επιχειρεί να αποτελέσει τη δεύτερη μεγάλη στροφή στην ιστορία της σειράς μετά το «Underground». Πρώτα από όλα οι προγραμματιστές αποφάσισαν να καθαρίσουν το «ποινικό μητρώο» της σειράς εξοβελίζοντας τις παράνομες κόντρες οι οποίες αποτελούσαν τον πυρήνα των «Need For Speed» για πάνω από μία πενταετία. Επίσης αποφάσισαν να «σοβαρέψουν», ερχόμενοι σε ρήξη με το ξεκάθαρο έως σήμερα arcade προφίλ της σειράς και κάνοντας μία σοβαρή προσπάθεια να αγγίξουν τη ρεαλιστική οδήγηση αλλά και...τα αποτελέσματά της. Έτσι από τη μία έχουμε ένα μοντέλο οδικής συμπεριφοράς που εξαρτάται άμεσα όχι μόνον από την απόδοση των κινητήρων αλλά και από την αεροδυναμική του εκάστοτε μοντέλου και το πώς αυτή επηρεάζεται από την προσθήκη αξεσουάρ όπως αεροτομές και σπόιλερ. Από την άλλη για πρώτη φορά σε παιχνίδι «Need For Speed» προστίθεται μοντέλο καταστροφών και μάλιστα πολύ εντυπωσιακό, καθώς τα αυτοκίνητα μπορούν να γίνουν στην κυριολεξία σμπαράλια ακόμη και με μικρές απροσεξίες του οδηγού τους.

Αν και στα χαρτιά οι αλλαγές αυτές φαίνονται ευπρόσδεκτες στην πράξη δημιουργούν εγγενή προβλήματα στο «Prostreet». Στα μονοπάτια που κινείται η σειρά έχουν περπατήσει και περπατούν πολλοί άλλοι και πανίσχυροι τίτλοι, ειδικά στις παιχνιδομηχανές. Δεν παίζει κανείς με ονόματα όπως «Forza» και «Gran Tourismo»! Απέναντι σε αυτά το «Prostreet» έχει να αντιπαραβάλει κάποια έξυπνα mini-games της κόντρας σε πίστα που, κακά τα ψέματα, αποτελούν τα μοναδικά ξεχωριστά χαρακτηριστικά του σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Και για να γίνω πιο ξεκάθαρος το «Prostreet» αποδίδει τους αγώνες dragster με καθημερινά αλλά και σούπερ-σπορ αυτοκίνητα που γίνονται σε πίστες όλου του κόσμου. Για μία ακόμη φορά το παιχνίδι χτυπά στον παλμό της εποχής καθώς μιλάμε για μία μόδα με πολλή πέραση που συνδυάζεται με ηλεκτρονική μουσική και όμορφες γυναίκες όπως πολύ γλαφυρά αποδίδονται στο «Prostreet». Απώτερος στόχος η απόλυτη κυριαρχία στην πίστα απέναντι στους πρωταθλητές αγώνων σαν την κόντρα στο τετρακοσάρι και στο χιλιόμετρο, το ντριφτ αλλά και τους κλασικούς κυκλικούς αγώνες πίστας.

Ως προς τις τεχνικές προδιαγραφές το «Prostreet» δεν προσφέρει κάτι λιγότερο από ότι θα περίμενε κανείς από τίτλο πρώτης γραμμής της ΕΑ. Εξαιρετικής λεπτομέρειας μοντέλα, υπέροχα οπτικά εφέ (ειδικά του καπνού από τα λάστιχα), αρκετή ποικιλία στα σκηνικά και πληθώρα μουσικών κομματιών με έντονο beat. Βέβαια παρατηρούνται και δύο σημαντικά φάουλ...Οσοι θα δοκιμάσουν να εγκαταστήσουν το παιχνίδι καλό είναι να έχουν υπόψη τους ότι το σύστημά τους θα πρέπει να είναι αρκετά ισχυρό για να το «σηκώσει». Για να πετύχει κανείς ταχύτητες της τάξης των 30 - 40 frames το δευτερόλεπτο απαιτείται σίγουρα πολύ ισχυρή κάρτα γραφικών και σαφώς περισσότερα από 1GB μνήμης. Το δεύτερο φάουλ έχει να κάνει με εκείνο τον εκνευριστικό τύπο που κάνει το σπικάζ στους αγώνες. Πέρα από την ενοχλητική φωνή του τα σχόλιά του είναι παιδαριώδη και γενικά αυτό που θα χαρακτήριζαν πολλοί ως «αμερικανιές». Πρόκειται για φάουλ που, όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται, σηκώνει κόκκινη κάρτα!

Κάτι λιγότερα από εξήντα διαθέσιμα μοντέλα που περιλαμβάνουν από μίνι GT έως μοντέρνα υπερ-αυτοκίνητα και από αμερικάνικα muscle cars έως σπορ πολυτελείας δεν είναι και λίγα. Το αντίθετο μάλιστα...Όταν μάλιστα δεν είναι όλα τα ίδιο ικανά για κάθε μορφή αγώνα ενώ δεν λείπουν και κάποια υποδεέστερα μοντέλα που με κατάλληλο tuning μετατρέπονται σε φονείς γιγάντων καταλαβαίνετε ότι ο πειραματισμός και μόνο είναι ικανός να κρατήσει το ενδιαφέρον σας αμείωτο για καιρό. Επιπλέον, για πρώτη φορά σε τίτλο της σειράς «Need For Speed», οι ρυθμίσεις τόσο των μηχανικών μερών όσο όμως και του αμαξώματος παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη συμπεριφορά και την απόδοση των αυτοκινήτων. Αν ενδιαφέρεστε για τις δικές μου προτάσεις αξίζει να σημειώσω ότι αντιμετώπισα πολύ άνετα τον ανταγωνισμό (τουλάχιστον έως τις τελικές αναμετρήσεις) με το ακόλουθο σετ αυτοκινήτων: Mitsubishi Evo X για την πίστα, Toyota Supra για τους αγώνες dragster, Nissan Skyline R34 για τους αγώνες ταχύτητας και BMW Z4 για τα ντριφτ.

Από εκεί και πέρα όμως και παρόλο το χορταστικό σετ αγώνων το gameplay είναι σαφώς υποδεέστερο του παρελθόντος καθώς έχει μόνο έναν επιπλέον τύπο αγώνα να προσθέσει, το λεγόμενο wheelie, δηλαδή τους αγώνες dragster όπου νικητής είναι αυτός που θα κρατήσει το αυτοκίνητο...σούζα (!) για περισσότερη απόσταση. Η έλλειψη της βόλτας στην πόλη με τις τυχαίες κόντρες στα στενά και τις λεωφόρους αλλά και η απουσία των καταδιώξεων από την αστυνομία δεν αντισταθμίζονται από αυτό. Αν ήθελε πραγματικά η ΕΑ να φέρει κάτι καινούργιο στη σειρά θα έπρεπε να επανασχεδιάσει όλο το concept (όπως έκανε με το πρώτο «Underground»). Υπό αυτές τις προϋποθέσεις είναι ένα αρκετά διασκεδαστικό παιχνίδι που ακροβατεί μεταξύ arcade και simulator χωρίς τελικά να είναι τίποτε από τα δύο. Σε αυτή μάλιστα την κατηγορία ο ανταγωνισμός είναι ανηλεής κι έτσι το «Prostreet» δεν καταφέρνει ούτε να φέρει κάτι νέο στο χώρο ούτε να διακριθεί σε σχέση με αντίστοιχους τίτλους (ούτε καν απέναντι στο παρελθόν του). Αν είστε προσκολλημένοι στους αγώνες αυτοκινήτων ή αν δεν έχετε ως σήμερα παίξει άλλο τίτλο της σειράς τότε αν το αγοράσετε δεν θα χάσετε. Αλλά μόνον υπό αυτές τις προϋποθέσεις!

[Διαθέσιμα μοντέλα: Acura Integra Type R (2001), Acura RSX (2006), Audi S3 (2007), Audi S4 (2006), Audi TT Quattro (2007), BMW E46 M3 (2001), BMW E92 M3 (2007), BMW Z4M (2007), Cadillac CTS-V (2006), Chevrolet Camaro Concept (2008), Chevrolet Camaro SS (1967), Chevrolet Chevelle SS (1970), Chevrolet Cobalt SS (2006), Chevrolet Corvette C2 «Sting Ray» (1967), Chevrolet Corvette C6 (2005), Chevrolet Corvette Z06 (2006), Dodge Challenger (1971), Dodge Charger (1967), Dodge Viper Coupe (2006), Ford Escort RS Cosworth (1996), Ford Focus ST (2005), Ford GT (2006), Ford Mustang GT (2003), Ford Mustang GTS (2006), Honda Civic CX Hatchback (1999), Honda Civic Si (2006), Infitini G35 Coupe (2003), Lamborghini Murcielago LP640 (2006), Lexus IS350 (2006), Lotus Elise (2006), Mazda RX-7 (1995), Mazda RX-8 (2006), Mazdaspeed 3 (2006), Mitsubishi Eclipse (1999), Mitsubishi Lancer Evolution IX (2006), Mitsubishi Lancer Evolution X (2008), Nissan 240SX (1989), Nissan 350Z (2006), Nissan Skyline R34 (1999), Nissan Silvia S15 (1999), Nissan GT-R και Proto (2008), Pagani Zonda (2006), Plymouth Hemi Cuda (1970), Plymouth Road Runner (1968), Pontiac GTO (1965 και 2006), Porsche 911 (997) GT2 (2008), Porsche 911 (997) Turbo (2006), Porshe Cayman S (2006), Shelby GT-500 (1967), Shelby GT 500 (2006), Subaru Impreza WRX STI (2006), Toyota Corolla GT-S AE86 (1986), Toyota Supra (1998), Volkswagen Golf GTI και R32 (2006)].